Terapia dzieci zasadniczo różni się od terapii dla pacjentów starszych. W przypadku terapii dzieci koniecznym jest dostosowanie jej do wieku pacjenta.
Dziecko inaczej niż dorosły przeżywa i rozumie rzeczywistość. Inaczej też manifestuje swoje problemy i trudności. Rodzice w takich sytuacjach mogą zaobserwować zmiany w zachowaniu i czuć się wobec nich bezradni.

Praca z młodzieżą w wieku szkolnym to przede wszystkim działania wsparciowe. Jest to okres w życiu człowieka, kiedy przeżywa on mnóstwo rozterek, wątpliwości, wewnętrznych dramatów. Sytuacja wchodzenia w czas separacji od rodziców, a co za tym idzie – indywiduacji – przynosi wiele nowych doznań, ale też może przerażać. W tym momencie młodemu człowiekowi nic tak nie jest potrzebne, jak relacja i zrozumienie.

Praca z dziećmi to głównie zabawa. Z rodzicami spotykania odbywają się osobno lub bawimy się razem na wspólnych spotkaniach rodzinnych. Terapia z dziećmi to terapia przez zabawę, bajkoterapia, praca z pacynką oraz proste formy terapii poznawczo-behawioralnej.